Ik doe met alles mee.”

Mevrouw Taskin (74) woont 47 jaar in Nederland. “Dit is mijn vierde adres sinds ik uit Turkije vertrok.” Sinds haar man is overleden en haar kinderen op zichzelf wonen zat zij alleen thuis.

“Door mijn dochter ben ik in de Boekenrode komen wonen. Vanwege de activiteiten, de Turkse bewoners en Turkse medewerkers die de taal spreken. Bovendien voel ik mij niet alleen. Als ik op mijzelf zou wonen, dan zou ik moeten wachten op de zorg en hier is er altijd iemand die mij direct kan helpen. Het is fijn hier. Ook belangrijk is de verzorging. Ik kan aangeven dat ik door een vrouw verzorgd wil worden.

Het is leuk om een goede band met het personeel te hebben, maar met Melek heb ik een speciale band. De eerste maanden toen ik hier woonde was ik somber, wilde ik niets doen. Mijn dochters vertelden het personeel om mij te stimuleren om actief te zijn. Dat deed het personeel ook. Nu heb ik het naar mijn zin en kijk ik iedere dag uit om weer naar de dagbesteding/bele- een bewoner In gesprek met ving te gaan. Ik vind het leuk om te kleuren, maar het hangt er vanaf wat er op die dag te doen is. Eigenlijk vind ik alles wel leuk om te doen. Ik doe met alles mee. Over het algemeen ben ik tevreden. Ik leef en dat is genoeg. Als het personeel met mij praat dan ben ik vrolijk en blij. Als ik alleen was geweest, dus alleen op mijzelf had gewoond, zou ik niet weten hoe het mij zou zijn afgelopen.