Mindful werkplezier en thuiskomen, dat zijn de drie pijlers uit het werkplan van cultuurbewuste zorgorganisatie MOB. Ismail Meral, bestuurder van deze zorgorganisatie moest wel wennen aan de term ‘mindful’ maar hij staat er helemaal achter. ‘Bij mindful denken veel mensen meteen aan yoga en wierook, maar mindful gaat vooral om oprechte aandacht voor medewerkers, om gericht bezig zijn. Dat is mooi en dat is wat we nastreven als organisatie: de mensen geven wat zij nodig hebben. En dat geldt zeker ook voor medewerkers. Sterker nog, wij geloven in de uitspraak van de Britse zakenman Richard Branson: “Clients do not come first. Employees come first. If you take care of your employees, they will take care of the clients.” Dat is vernieuwend. Op deze manier probeert hij personeel te werven en te houden. Het personeelstekort is groot. Door medewerkers een werkomgeving te bieden waar werkplezier voorop staat en waar mensen dan ook graag werken hoopt Ismaïl makkelijk personeel te vinden en te behouden. ‘We hebben een financieel spreekuur voor medewerkers, want zij hebben vaak kopzorgen om hun financiële situatie. Wij helpen hen daarmee en dat voorkomt uitval en vergoot het werkplezier, omdat ze merken dat wij met hen meedenken en meeleven. Ook kijken we naar hun ontwikkeling. Huishoudelijk medewerkers die ambitie hebben ondersteunen we als zij door willen groeien naar bijvoorbeeld een functie als verzorgende.’ Sinds kort is een chief of happiness aangesteld die zich inzet voor de mindfulness en het werkplezier van de medewerkers.
Thuiskomen
De derde pijler uit het plan is ‘thuiskomen’. Dat geldt voor werknemers, cliënten en bewoners. Ismaïl richt de kantoren in als hubs. Werknemers kunnen er werken met hun laptop en printen, maar verder is het vooral bedoeld als informele ontmoetingsplek. In Rotterdam Noord is de eerste hub al gereed. Banken, een gezellige tuin, een keuken met een goed koffieapparaat en lekkere theesoorten. Het lijkt niet op een klassiek kantoor maar meer op een huiskamer met wat werkplekken. ‘Dit past helemaal in de digitalisering van de maatschappij. Bovendien ben ik ervan overtuigd dat de omgeving je gedrag kan beïnvloeden. Dus als deze hub onze medewerkers een thuisgevoel geeft, dan heeft dat effect op hun werkplezier.’ Om de pijlers goed te laten landen bij de medewerkers heeft hij een kaartspel ontwikkeld, waarmee medewerkers meer gevoel krijgen bij de doelstellingen van MOB. ‘Op de kaartjes staan vragen zoals: ‘Als jij 1 dag aan het roer stond van de organisatie, wat zou je dan anders doen? ’En: ‘ Wat is het meest waardevolle dat jij meekrijgt van je leidinggevende?’ Zo hoopt MOB het bewustzijn van medewerkers te vergroten, draagvlak te creëren en in beweging te krijgen.
Naar een community
Het uiteindelijke doel van MOB is om tot een community te komen. ‘Dat we met elkaar een community vormen: professionals, vrijwilligers, ouderen en hun naasten. Dat we zichtbaar zijn en met hetzelfde doel bezig zijn.’ Hij benadrukt dat een organisatie natuurlijk aan alle wet- en regelgeving moet voldoen. Maar dat er los van de beperkingen die dat met zich meebrengt, mensen zoveel mogelijk in vrijheid kunnen werken om aan de behoeften van ouderen te kunnen voldoen. De beloning is uiteindelijk groei. ‘De gemeente, de zorgverzekeraar en andere partners nemen je als zorgorganisatie serieuzer als je volume hebt, is mijn ervaring. Dan ben je eerder een gesprekspartner.’ Ismail is 15 jaar geleden begonnen met MOB met als doel de ouderenzorg te verbeteren. ‘We kregen groei als cadeau terug.’ Inmiddels heeft MOB 17 locaties, om en nabij 2500 cliënten en meer dan 600 medewerkers verdeelt over de gebieden Rotterdam-Rijnmond, Amsterdam-Amstelland en Drechtsteden. ’We willen zeker groeien, maar toch willen we niet te groot worden. Logge organisaties blokkeren vernieuwing. Daarom ben ik ook geen voorstander van overname door grotere organisaties.’
Loslaten, lef en vertrouwen
Mijn opa had weerstand tegen technologische ontwikkelingen. We hebben hem naar de arts moeten dwingen toen zijn gezichtsvermogen achteruit ging. Met veel moeite konden we hem overtuigen om zich te laten opereren aan staar. Na de operatie was hij dolblij, omdat hij weer helder kon zien. Ismail geeft dit voorbeeld om te laten zien dat je soms oude patronen moet loslaten en lef en vertrouwen moet hebben in nieuwe ontwikkelingen. ‘Ik denk graag in kansen. Zo zie ik ook dat de coronaperiode nieuwe mogelijkheden biedt zoals een extra stimulans tot digitalisering.’ Met woningcorporatie Woonbron is hij bezig met een pand in Delfshaven. Daar moet de leefbaarheid flink omhoog zodat bewoners met verschillende zorgbehoeften samen gaan wonen. Dat ziet hij als een enorme kans. ‘MOB kan dagbesteding regelen, potentiële huurders aandragen en vrijwilligers leveren. Ik steek graag mijn nek uit en geloof in het principe: delen is vermenigvuldigen. Zo heb ik voor het pand Boekerode samengewerkt met twee kerkelijke instellingen, waardoor onze plannen uitgevoerd konden worden. Dat was in mijn eentje nooit gelukt.’
Mens centraal
MOB bereikt veel ouderen met een migratieachtergrond. ‘Dat komt omdat wij cultuur niet centraal stellen maar de mens én persoonsgerichte zorg leveren.’ Volgens Ismail moet een zorgorganisatie herkenbaar, flexibel, toegankelijk en laagdrempelig zijn. Kennis, houding, vaardigheden en communicatie zijn competenties die zorgmedewerkers moeten hebben om die persoonsgerichte zorg te leveren. Een medewerker die zich verdiept heeft in de leefwereld van de oudere, de cultuur begrijpt maar vooral open en onbevooroordeeld is, wekt vertrouwen bij ouderen, ook die met een migratie-achtergond. MOB wil in 2023 tien nieuwe woonzorgcentra realiseren. Op dit moment zijn de Boomgaard, voor Chinese ouderen Boekenrode waar ouderen met allerlei achtergronden en met een laag inkomen wonen al geopend. In het najaar opent Beyt Essalam, Huis van Vrede, voor Islamitische ouderen en het jaar daarna Bienvenido voor Kaapverdische en Surinaams-Creoolse ouderen. Hij merkt dat de vraag enorm groot is. Hij raadt andere zorgorganisaties aan om geen interculturalisatie projecten te beginnen die na zoveel maanden weer stoppen. ‘Want iemand zijn culturele achtergrond stopt ook niet. Doe wat telt, durf te vernieuwen.’ Verder vindt hij het belangrijk dat mensen elkaar ontmoeten. ‘Onbekend maakt onbemind. Als mensen meer met elkaar delen, dan zien we dat er meer overeenkomsten zijn dan verschillen.’
Bron: Zorgsaamwonen
–
